Inglourious Basterds
Pathé De Munt Amsterdam, met Hans 05092009 18.20
Tijdens de tweede wereldoorlog zijn in Frankrijk verschillende mensen op hun eigen manier bezig met het saboteren van de Duitse oorlogsmachine. Een groep Amerikaanse soldaten zaait angst onder de bezetters door wrede verrassingsaanvallen op nietsvermoedende Nazi-patrouilles. De groep staat bekend als 'The Basterds'. Wanneer ze horen dat Hitler met een groot deel van zijn generaals samenkomt voor de première van de nieuwste propaganda-film, beraamt de groep een aanslag. Maar The Basterds zijn niet de enigen met een plan.

Zoals we gewend zijn van regisseur Quentin Tarantino is het verhaal weer bigger dan life en bestaat uit meerdere lagen. Het blijft wennen om WOII/Europeanen vanuit een Amerikaans standpunt te zien en ik vond het bijzonder dat zoveel personages hun eigen taal mochten spreken. Natuurlijk moet ieder op een gegeven moment naar Engels omschakelen omdat het merendeel van The Bastards het anders niet kan volgen, maar toch.

De film is een overweldigende ervaring en wordt perfect samengevat door de rol van Christoph Waltz, die de spil van het verhaal is als Col. Hans Landa. Op het eerste gezicht een sympathieke man, die de top-jodenvanger van de nazi's blijkt te zijn. De vriendelijke manier waarop hij langzaam maar zeker alle benodigde informatie verzameld om deze vervolgens tegen mensen te gebruiken is huiveringwekkend. Op dezelfde manier verandert de film voortdurend van toon: net wanneer je veilig voelt in je comfortabele bioscoopstoel en stiekem geniet van het geweld van de goeden tegen de slechten, word je geconfronteerd met de akelige beslissingen die sympatieke mensen moeten nemen. Het verhaal schuurt voortdurend tegen parodie aan, maar op cruciale momenten blijkt er meer achter het lawaai en geweld te zitten dan simpel 'slechte smaak'-vermaak. De film is diepgaander dan verwacht en blijkt tussen het indrukwekkende verhaal door ook nog vol te zitten met inside jokes voor filmkenners. Geweldig.