donderdag, maart 25, 2004

In The Cut
Filmtheater Fraterhuis, 23032004
Broerlief was hierover nogal lovend, maanden geleden vanuit Australie, maar ik was een beetje huiverig, vooral omdat Meg Ryan nieuwe stijl me nou niet echt aansprak. Ook vond ik The Piano, het bekendste werk van Jane Campion niet echt geweldig. Dus ik was enigzins op m'n hoede en wat bleek: Meg Ryan is een sprekende Holly Hunter en Mark Ruffalo doet Harvey Keitel in deze eigentijdse versie van The Piano! Het verschil is dat dit geen literair verantwoord verhaal is, maar apparently een 'erotische thriller'. In de tuin van Meg worden resten van een vrouw gevonden, er is een seriemoordenaar in de buurt. Kent zij wellicht de dader en is zij het volgende slachtoffer.... Ik vond het vooral net zo traag en vervelend als The Piano met personages die me allebei op de zenuwen werkten. Emotieloze muts Ryan en gefrustreerde politie-detective met snor (...) Ruffalo zijn samen meer neurotisch dan erotisch bezig. Opwindend? Not really. En als thriller ontbrak er ook nogal wat aan, een aansprekende story-line bijvoorbeeld. Ik begrijp dat je elke aanwezige manspersoon als verdacht moet beschouwen, maar de uiteindelijke dader is wat mij betreft lang voor de onthulling duidelijk, maar doet er niet echt toe (who cares zou ik bijna zeggen). Mogelijk is mijn mening over de film beinvloed door de heftige vertaling/ondertiteling (zie weblog van deze datum) of door de snor van Mark, maar ik vond het niet zo'n geweldige ervaring. Laat maar.