Die Weisse Massai
Filmtheater Fraterhuis, met mams 23042006
Weer zo'n film die ik in eerste instantie wou overslaan, tot ik begreep dat het een waargebeurd verhaal was, toen wou ik 'm wel zien. Ik vond het namelijk nogal ongeloofwaardig: Zwitserse vrouw kijkt op laatste dag van vakantie in de ogen van een Masai-krijger en besluit haar vriend alleen naar huis te laten vliegen om de man vervolgens naar zijn dorp te volgen. Maar het schijnt dus echt zo gegaan te zijn. Zij spreekt alleen Duits en Engels, hij kan een beetje Engels, maar verder hebben ze niets gemeen. Het verhaal is uitgebreid in de Libelle behandeld en de zaal zat dan ook vol dames die al helemaal wisten hoe het af ging lopen. Ehm, prettig.
Ik begreep de hoofdrolspeelster trouwens wel meteen toen de Masai in kwestie in beeld kwam: zo'n man waarvan je spontaan begint te ovuleren -ehm- glimlachen: What a man, what a man, what a mighty good man. (Jacky Ido, heeft ook paar Franse films gemaakt volgens imdb) Affijn, al heeft ze zo haar twijfels na de eerste vrijpartij, daarna neemt ze gewoon de tijd om hem te leren hoe het moet en uiteindelijk wordt er getrouwd. Ze wordt ook zonder problemen opgenomen in de stam, waar de taken voor mannen en vrouwen strikt verdeeld zijn. En zoals het filmhuis het zo mooi zegt: Ondanks de restricties waaraan Carola nu onderworpen is, zoekt ze de grenzen van haar mogelijkheden binnen deze situatie op. Dat valt niet mee: als ze naar een andere man kijkt, denkt Lemalian al dat ze vreemd gaat (gezien haar gedrag toen ze hem voor het eerst zag eigenlijk niet zo raar) en echt communiceren blijft moeilijk. Het is een prachtige film en er wordt nu eens een genuanceerd beeld van Afrika getoond: Je ziet niet alleen het dorpje in Kenya, maar ook de grote stad en je krijgt een aardig idee hoe mensen daar wonen, werken en doen. Aanrader (die Libelle-dames moet je gewoon negeren;)