zaterdag, februari 18, 2006

Munich
Buitenhof 3, Den Haag met Gayleen, 18022006
Niet persé een film die ik wou zien, maar omdat ie genomineerd is voor een 'Beste Film'-Oscar, toch op m'n lijstje gezet. Het begint met de moord op de Israëlische atleten tijdens de Olympische Spelen in München in 1972. Vervolgens zien we hoe de Mossad de opdracht krijgt om iedereen die iets met die actie te maken had om te brengen. We volgen één van de teams die de daders die zich in Europa bevinden moet opsporen.
Omdat ik twee weken geleden net een documentaire hierover had gezien, wist ik al wat er komen ging, dus het wie, waar en hoe was niet echt een verrassing. (Ik miste zelfs een actie die me toch wel belangrijk leek: daar bleek namelijk achteraf dat ze een totaal onschuldige man hadden vermoord.) Uitgevoerd in vlakke jaren zeventig kleuren met solide performances van alle aanwezigen (al vond ik- nieuwe James Bond- Daniel Craig niet helemaal op z'n plaats). Het voelde slechts op twee momenten als een Spielbergfilm: in twee scenes ging de emotio-kraan open en dat werkte -ook in de rest van de zaal- meer op de lachspieren dan op de traanbuizen. Uiteindelijk wel een goede film voor een discussie achteraf: waren de acties wraak of rechtvaardigheid? De film laat beide partijen aan het woord, een pluspunt voor Spielberg. Het zou me verbazen als Munich de Oscar krijgt, maar het is een mooie toevoeging aan het oevre van de man, die de laatste jaren steeds interessantere onderwerpen voor z'n films uitkiest.