Het Schnitzelparadijs
Sneak 377, Buitensoos 05092005
Onwaarschijnlijk dom volk achter mij, ik ben van ellende twee rijen naar voren aan de zijkant gaan zitten om van het commentaar verlost te zijn. Gelukkig kon de film wel wat hebben.
Zag 'm dus in de Sneak, maar had 'm ook op m'n kijklijstje staan, omdat ik probeer alle nederlandse films te zien. De nieuwe lichting acteurs vind ik erg leuk en deze film had ik genoteerd vanwege Mimoun Oaissa, die ik heel goed vond in Shouf Shouf Habibi en ik was erg benieuwd wat voor rol hij in deze film zou spelen. Hij bleek een van de grotere rollen in het ensemble te hebben, maar hoofdrolspeler was nieuwkomer Mounier Valentyn (wat een leuke naam) en dat was een aangename verrassing en net als Bracha van Dousburg een lust voor het oog.
Het verhaal (een verfilming (met toevoegingen) van het gelijknamige boek van Khalid Boudou): de 18-jarige Nordip is de trots van zijn familie en pa (Sabri Saad El-Hamus van o.a. Pleidooi) wil dat hij medicijnen gaat studeren. Zoonlief heeft daar geen trek in, maar weet niet wat hij dan wel wil. Hij neemt een baantje als afwashulp bij De Blauwe Gier (zeg maar Van der Valk;) om rustig over zijn toekomst na te denken. In de keuken wordt hij gebruikt als voetveeg door al het andere personeel (allemaal bekende gezichten, o.a. Frank Lammers en Tygo Gernandt), maar hij vindt het allemaal wel best nadat hij Agnes ontmoet, het nichtje van de eigenaar dat als serveerster werkt. Ook zij voelt de druk van haar familie, die wil dat ze uiteindelijk de leiding over De Blauwe Gier neemt. De basis van het verhaal is best serieus, maar de uitvoering is luchtig en vlot, duidelijk gericht op 'de jeugd van tegenwoordig'. Dit is echter niet storend, zelfs niet voor zo'n oude muts als ondergetekende;-) De personages zijn allemaal sympathiek (je kan zelfs begrip op brengen voor de vervelende kok) en vooral herkenbaar en dat is de kracht van de film. De ruzies en vechtpartijen worden nooit echt rottig, alle problemen worden opgelost met humor en ieder krijgt wat ie verdient. De allesbeslissende scene aan het eind is hartverwarmend: gaat dat zien!