zondag, februari 06, 2005

Simon
Filmtheater Fraterhuis, met mams 06022005
Een film waar ik zelf nooit naar toe was gegaan, maar in het kader van 'met mams naar het filmhuis' toch maar op ons lijstje heb gezet. Ik werd overigens volledig bevestigd in mijn mening voor ik de film had gezien, ondanks eerdere films van Eddie Terstall had ik hier niet zo'n vertrouwen in: leek me te simpel met niet echt interessante personages. Het verhaal: na 14 jaar loopt Camiel opeens Simon weer tegen het lijf. Dat brengt herinneringen boven aan destijds, toen ze samen ongeveer een jaar met elkaar optrokken. Camiel is homo (erg relevant kennelijk, want het moet voortdurend worden gezegd) en studeert en Simon is een softdrugs-coffeeshop-strandtenthetero met veel praatjes. Ook in de tegenwoordige tijd raakt Camiel weer erg gefascineerd door Simon, die kanker blijkt te hebben en besluit tot euthanasie, waar zijn familie en vrienden het moeilijk mee hebben.
Het kon mij allemaal niet zo boeien, want Camiel vond ik een slappe zak en Simon een plurk omringd door mensen die mij helemaal niet interesseerden.

Als tegengewicht voor mijn koude mening bij deze de recensie die Jelle mij maanden geleden mailde:
"Zeer indrukwekkend. Er zaten wel wat minpuntjes aan, zo was het wel een erg 'Nederlandse' film met lompe humor, veel 'tieten' en was ook de montage erg Nederlands: rare overgangen tussen de scenes. Een ander nadeeltje was een actrice van ergens in de 30 die 17 moest spelen...tja... zag er een beetje raar uit maar ze speelde het goed!"
[fyi Nadja Hupscher, die 32 is en een meisje van 20 nadoet]

"Tja, hoe moeilijk kun je doen over een film? Wat de film verder niet helemaal geloofwaardig maakte is waarom Simon en Camiel zulke goede vrienden waren. Ik zelf vind dat altijd wel fascinerend, de vriendschappen en/of chemie tussen homo's en hetero's. Bij hun bestond het voornamelijk uit grappen... maar kijk bijvoorbeeld naar Beau & Albert, Ruud & Jeroen (toen ze nog samen het radioprogramma presenteerden), of vriendschappen binnen bands: Freddie & Brain May, Michael Stipe & Peter Buck... etc. Ben altijd wel benieuwd naar de dynamiek in dat soort relaties... but anyway, d¡t liet de film nu weer niet zien...
Waarom dan toch zo enthousiast? Nou: Simon was gewoon bijzonder grappig, maar ook heel erg innemend. Cees Geel speelde het werkelijk subliem, heel aanstekelijk. Ook Marcel Hensema vond ik erg goed, maar wel jammer dat hij vrijwel precies dezelfde rol speelt in wet & waan...
Anyway, al met al was ik zeer onder de indruk en ik vond het leuk dat de regisseur expres allemaal onderwerpen aansneed die hij koestert in ons land: homo huwelijk, de euthanasiewetgeving, de gedoogde softdrugs, etc. Maar ik ben bang dat ie niet genomineerd gaat worden: deze film is veeel te lomp voor de Academy-leden :)"

Hmm, interessant hoe Jelle een positief stukje schrijft en toch precies mijn mening weergeeft;) Ik had namelijk inderdaad wel willen begrijpen waarom Camiel toch zo viel voor de mannen-man charmes van Simon, want het was mij een raadsel. De thematiek is wel kenmerkend voor Terstall, maar ik vond het nogal verontrustend dat de zaal vooral reageerde op al die fijne -datmoetkunnen- terminologie. Mijn gevoel voor humor ligt op een ander niveau;)

Labels: