zondag, mei 14, 2006

Syriana
Filmtheater Fraterhuis, met mams 14052006
Deze film had ik natuurlijk al eerder moeten bekijken, maar ik was niet in de gelegenheid. Gelukkig kwam ie nu in het filmhuis. Net thuis, ben nog niet toe aan review, maar Jelle zag 'm twee maanden geleden en schreef het volgende: Een prachtfilm. Ook wel 'Traffic met olie' genoemd. Deels terecht. Minder strak geregisseerd en moeilijker te volgen, want vijf (!) verhaallijnen en bovendien wordt er weinig uitgelegd. Het tempo ligt hoog en er zit een constante spanning in de film. Er wordt fijn geacteerd (George Clooney, terechte Oscar! Matt Damon, Jeffrey Wright en Chris Cooper, amongst others) De boodschap van de film is dat Amerika mede schuldig is aan het feit dat het Midden-Oosten niet hervormt [en democratiseert]. De hervormingsgezinde Emir wordt gedwarsboomd omdat hij lucratieve contracten wil sluiten met China ipv de VS en daarom helpen die dus de rivaliserende en nogal klootzakkerige, beinvloedbare prins. En er zit een verhaallijntje in over radicaliserende Pakistaanse jongeren: ook dat verhaaltje blijft je nog lang bij. En de film ziet er prachtig uit: mooie beelden en zeer exotische locaties. Zien!!

Wat kan ik daar nog aan toevoegen. Ben het eens met alle opmerkingen en ik vond het een goede film, maar wel een Amerikaans goede film. Je voelt de goede bedoelingen van de makers, maar het is ook duidelijk dat ze de wereld door US-glazen zien. Dat bedoel ik niet naar, maar het is zo'n heel ander gevoel dat je er aan overhoudt dan dat na bijvoorbeeld Paradise Now. En ik kan het niet anders uitleggen dan door het label Amerikaans er aan te hangen. Ik ben misschien wat overgevoelig en te PC, sorry. Maar het is een fascinerend geconstueerd verhaal, al weet ik niet of degenen voor wie de boodschap bedoelt is, deze ook snappen: 'we' hebben het aan ons zelf te danken dat de wereld(handel) zo'n puinhoop is. Zucht. Verdiende award voor George inderdaad: hij deed me -voor het eerst- vergeten wie hij was. No more mister Clooney! Well done.

Labels: