The Forgotten
Pathe De Munt, Amsterdam, 27112004
Julianne Moore and that guy from ER (not Mr. Clooney, but the one with the glasses;) in een drama, oh nee, thriller, oh nee sf-film. Het verhaal lijkt wel samengesteld uit schrijfsels van verschillende auteurs, een beetje zoals dat spel waarbij je ongezien elkaars zinnen af moet maken: de eerste begint met een zelfstandig naamwoord (onderwerp), de volgende schrijft, zonder het eerste woord te lezen, een werkwoord op, de daaropvolgende verzint een lijdend voorwerp, enzovoort, tot er een onlogische zin ontstaat. Moeder Julianne Moore treurt om haar zoon, die bij een vliegtuigongeluk om het leven is gekomen. Tot haar psychiater Gary Sinise haar duidelijk maakt dat ze nooit een kind heeft gehad. Is iedereen gek geworden of ligt het toch aan haar? De aanwezigheid van Gary Sinise duidt voor de filmkenner (that would be me;) altijd op een list of twist en ook hier stelt hij niet teleur. Als ze eindelijk hebben besloten dat het een sf-thriller is, moet zijn personage opeens weer opdraven om de boel uit te leggen, oh wat een verrassing. Rommelig en niet echt spannend, al zijn er wel een paar unieke schrikmomenten, maar die ontstaan vooral door het goede samenspel van editor en muziek... Mag je missen.