The Aviator
De Kroon, 05022005
Nog een biopic die op de nominatie staat voor een Oscar. Over het leven en werk van Howard Hughes, erfgenaam van bijzonder rijke olieboorkoppen-gigant en met dank aan al dat geld regisseur, producent, piloot en vliegtuigontwikkelaar. Hield zich in de jaren twintig en dertig vooral bezig met films (en actrices - waaronder Katherine Hepburn - en n.a.v. WOII stortte hij zich op het vliegtuiggebeuren. Excentriek en mentaal niet helemaal in orde, een rol waar Leonardo DiCaprio zijn tanden in mocht zetten, onder leiding van Martin Scorcese. Een combinatie van krachten die vorig jaar naast de Oscar greep, maar nu revanche lijkt te nemen als je de hype moet geloven....
Als voorproefje op mijn mening vast een review die ik vond op imdb...(en dus in 't Engels;-)
Wow. Thoroughly disappointing after being hailed as one of the best films of the year, and Martin Scorcese's masterpiece. [...] As always, I should have known that the buzz was just hype. Blanchet's over-acting, her "Hepburnisms", are terribly distracting and prevent her from establishing any sort of honest connection with her fellow actors. (CUT TO: Katherine Hepburn rolling over in her grave!) There is absolutely no chemistry between her and DiCaprio (who's performance is one redeeming aspect of the movie.) There is no plot. I felt as if the same three scenes were being served up over and over and over again in this never ending, overblown, overproduced, morass of poor storytelling. Hughes spends a lot of money, Hughes gets a girl but never gets too close to her, Hughes obsesses over some germs. There, I just spoiled the entire movie for you....and saved you ten bucks.

Hehehehehe, dat is toch mooi samengevat:) Toch nog even een persoonlijke toelichting dan:
ik vond het dus niet zo'n geweldige film, om niet de quote van de jongeman voor mij (die mij dus met 'mevrouw' aansprak, zucht) 'boutfilm' te gebruiken (er zaten bij mij ongeveer tien mensen in de zaal die er allemaal hetzelfde over dachten trouwens). Ik was niet echt onder de indruk van Leonardo, hij bleef voor mij diCaprio en het personage werd nooit een echt persoon, meer een karikatuur. Dat laatste geldt ook voor alle damesrollen, die Oscar voor Cate is mij dus een raadsel. Behalve de spelers vond ik ook de optredens en omgeving allemaal nogal gemaakt. Ik kreeg nooit het gevoel echt in goed in de tijd te zitten, itt bijvoorbeeld Bright Young Things die deze periode mi veel beter overbracht. Sure, the special effects waren prachtig, maar behalve Alan Alda liep er wat mij betreft geen echt mens rond. Ook vond ik het jammer dat het verhaal beperkt bleef tot slechts een korte periode in het leven van de man, want hoe hij aan z'n einde is gekomen is toch ook heel interessant, zeker in relatie tot de juichende hoogtepunten in z'n leven die in de film wel tot vervelens toe aan bod komen. Kortom: I was not impressed.