Babel
Sneak 422, Buitensoos 23102006
Heh. Hier had ik helemaal niets van gehoord, maar ik ben dol op de films van Alejandro González Iñárritu. Ook nog vol met indrukwekkende cast, dus heel eigenaardig dat ik deze film niet aan zag komen.
Wederom worden drie verhalen verteld die uiteindelijk met elkaar verbonden blijken te zijn. Eerste speelt zich af in Marokko, waar twee jongetjes tijdens het geitenhoeden spelen met het nieuwe geweer van papa en waar een Amerikaans echtpaar een rondreis maakt om over een huwelijkscrisis heen te komen.
In het tweede verhaal zien we twee kinderen in LA, die door hun Mexicaanse nanny bezig worden gehouden. Zij wil naar de bruiloft van haar zoon, maar moet noodgedwongen werken. Ze besluit de kinderen mee te nemen.
In het derde deel gaan we naar Japan, waar een doofstom meisje erg toe is aan sex. Maar eigenlijk zoekt ze een uitlaatklep om over de dood van haar moeder heen te komen.

Ik weet niet hoeveel je van het verhaal wilt weten, maar omdat de film zelf in stukjes en beetjes alle verbanden laat zien en omdat ik mezelf ook graag laat verrassen, probeer ik verder zo min mogelijk te verraden. Ik wist helemaal niets van te voren en dat vond ik wel prettig.

Ik houd er van wanneer in films iedereen zijn eigen taal spreekt. Ook al zijn we allemaal gelijk -als het ware- dit geeft toch een verschil aan tussen mensen en maakt de wereld authentieker. Dit gebeurt hier hemels goed.
De kinderen in LA maken kennis met de familie van de nanny (o.a. Gael García Bernal die ik eerst niet eens herkende! - I'm such a bad fangirl) en die praten allemaal spaans. Ze zijn allemaal heel aardig, maar het creërt wel een afstand.
Ook de man en vrouw die rondreizen (Brad Pitt & Cate Blanchett) komen problemen tegen, omdat ze zich niet goed kunnen uiten. Niet alleen binnen hun relatie, maar ook richting medereizigers en de inwoners van het dorp waar ze terecht komen. Wederom is iedereen vol goede bedoelingen, maar het blijft lastig.
Mooiste voorbeeld van miscommunicatie wordt gegeven door het meisje in Tokyo. Zij heeft grote moeite om aan anderen duidelijk te maken wat ze wil.

Maar ook al geeft de titel al aan dat misverstanden in communicatie de kern van deze film zijn, uiteindelijk ligt de nadruk op het belang van proberen elkaar te begrijpen. Getverdemme. En toch vond ik het een aangrijpend goede film. Dus.