zondag, april 17, 2005

Vera Drake
Filmtheater Fraterhuis met mams, 17042005
Het verhaal -gepikt van met dank aan het filmhuis-: Jaren vijftig, Londen. Vera Drake (Imelda Staunton) is een zorgzame en hardwerkende moeder die alles voor haar gezin over heeft en voor iedereen klaar staat. Vera helpt ook vrouwen die ongewenst zwanger zijn met het ondergaan van een abortus. Maar Vera mag dan wel vinden dat ze de meisjes helpt met haar werk, door de rest van haar omgeving (en het wetboek) wordt het gezien als moord. Dat wordt pijnlijk duidelijk als één van de meisjes ernstig ziek wordt en Vera's rol openbaar wordt. Wanneer de autoriteiten haar op het spoor komen, verandert Vera's wereld en die van haar familie ingrijpend. Drama van Mike Leigh (o.a. Naked en Secrets & Lies) dat in Venetië bekroond werd met de Gouden Leeuw voor beste film en beste actrice.
Een mooie film, al is ie met 120 minuten ongeveer een half uur te lang. Tot het moment dat Vera gearresteerd wordt, is het een loom voortkabbelend verhaal, waarin net zo veel aandacht is voor haar gezinsleven als voor de meisjes die bij Vera aankloppen voor hulp. Maar wanneer de aandacht verschuift naar het politie-bureau, de rechtbank en gevangenis vertraagt het tempo en krijgen we wel erg veel lange close-ups van een vertwijfelend huilende Vera. Ook had ik het idee dat er oorspronkelijk meer in de subplotjes van het leven van zoon en dochter had gezeten. Als ze alleen bedoeld waren om het leven in die tijd te illustreren, waren de zijsprongen te uitgebreid, terwijl er juist weer te weinig informatie in zat om relevant voor het verhaal te zijn. Lange zit, maar goede film om nog even over na te praten (al was het standpunt van m'n moeder en mij voor en na niet echt veranderd;)