Afblijven
Pathé de Munt, Amsterdam 02122006, met Silvia
Teenage-angst met Matthijs van de Sande Bakhuyzen (1988 en inderdaad, zoon van). Ik ben geen pedo, echt niet, ik was puur geinteresseerd in z'n acteerkwaliteiten. Ik zag deze talentvolle knul voor het eerst in de zondagochtend-VPRO-serie De Daltons, als de oudste van de drie broertjes Dalton. Was toen al een schatje. En hij is ook erg aardig opgedroogd;)
Het verhaaltje is flinterdun en gebaseerd op een boek van Carry Slee, dat ik niet heb gelezen: braaf meiske doet auditie voor dansen in een clip, is zenuwachtig, krijgt van een mededanser een pilletje aangeboden om rustig te worden en .... raakt verslaafd, krijgt verkeerde vrienden, liegt tegen haar ouders, spijbelt van school, etcetera, etcetera, wat een ellende. Just say no, kids.
Matthijs speelt haar betrouwbare beste vriend, die ze al kent sinds de kleuterschool. Haar vader (Gijs dubbele-achternaam) denkt echter dat het deze onschuldige lieverd is die zo'n slechte invloed heeft op zijn dochter. Pfff. Volwassenen, wat een sukkels.

Gelukkig komt uiteindelijk alles goed (pfew) maar voor het zover is, moeten we veel jeugdtoneel verdragen. Zodra vader in beeld is, zie je pas goed het contrast tussen acteren en doen alsof. Maar Matthijs viel niet tegen en het was best een gezellige film verder. Echt. Al was ik natuurlijk wel drie weken niet naar de bios geweest en had ik elke film waarschijnlijk enigzins gewaardeerd. En het was vooral ook erg prettig om na een hele dag lopen in een Pathe-stoel te zitten;) Toch houd ik die knul in de gaten, hij was veruit de beste jongere in de film.