The Life Aquatic
Londen, Apollo, 19032005
Het is zo fijn dat er nog filmmakers zijn die een origineel verhaal neerzetten en dat op hun eigen manier verfilmen. We volgen onderwaterexplorer en documentaire maker Zizou (Bill Murray) in de nadagen van z'n carriere. Verhaal is behoorlijk gebaseerd op het leven van Jacques Cousteau. Zizou heeft echter wel een heel eigenaardig team om zich heen verzameld, waaronder Willem Dafoe als assistent Klaus Daimler die z'n baas vereert en zich bedreigt voelt door de komst van Owen Wilson die beweert een zoon van Zizou te zijn. Ook de tijdens de laatste zeereis aanwezige journaliste Cate Blanchet zorgt voor een concurentiestrijd tussen diverse heren. En dan is er nog de haai die de partner van Zizou heeft opgevreten. Genoeg verhaallijntjes om te volgen, voor elk wat wils;)
Had wat moeite om Willem met z'n accent te volgen, maar dit was zo'n andere rol voor hem dan we totnogtoe van mochten genieten, dat ik daar niet over klaag;). Anders dan anders, daar houd ik wel van:) Vond het een fijne afwijkende film, enige waar ik me echt aan heb geergerd was het vervelende neefje van Klaus Daimler. Dat stomme jong is er ondanks twee korte scenes in geslaagd de hele film voor mij te verpesten. Het is zo'n onwaarschijnlijk slecht kindacteurtje, dat ik vrees dat het een kind van een crew-member is dat ze niet konden ontslaan. Eerst al in die scene dat hij wordt voorgesteld aan Zizou, waarin hij zo overduidelijk gecoached is om de paar zinnetjes uit z'n strotje te wringen, dat je tenen gewoon uit je schoenen krommen. En dan, als je net weer lekker in het verhaal zit en mee wilt juichen met het min of meer geslaagde einde, komt dat snertkind weer tevoorschijn en kijkt ie zo opvallend in de camera tijdens de emotionele close-up van Bill dat ik me er meteen van bewust ben dat ik naar een film zit te kijken ipv een absurde documentaire. Zal wel weer aan mij liggen, zucht. Topfilm dus, but I could've done without the kid, really.