Gran Torino
Filmtheater Fraterhuis met mams, 26052009
Het leven van de gepensioneerde weduwnaar Walt (Clint Eastwood) bestaat uit klussen, drinken en hangen op z'n veranda om tegen zichzelf te mopperen over het verval van de buurt. Hij is een verbitterde Korea-veteraan die nog altijd zijn geweer bij de hand houdt. Behalve zijn hond vertrouwt hij niemand, zelfs -of vooral- niet de pastoor die na de dood van zijn vrouw regelmatig langskomt voor een praatje.
De nieuwe buren zijn immigranten, waar hij een gruwelijke hekel aan heeft. Wanneer zij echter lastig worden gevallen door een bende, wordt Walt tegen wil en dank de held van de buurt.
Op aanraden van Jelle op het programma gezet en het was inderdaad een meer verrassende film dan ik had verwacht. Clint Eastwood levert, als regisseur en acteur, al jaren solide werk af.
Toch viel deze film wat tegen op twee punten. Ten eerste vond ik de jonge acteur die de buurjongen speelde niet zo geweldig; hij kwam houterig over en haalde me vooral bij emotionele scenes uit het verhaal. (M'n moeder bleek dat overigens achteraf ook te vinden). Ten tweede was de film nogal eigenaardig geknipt, waardoor naar mijn gevoel de ontwikkeling van Walt van teruggetrokken naar betrokken buurman met horten en stoten verliep.
Maar de finale maakte de belofte van betere film meer dan waar. Ondanks de kritiek dus toch een aanrader.