donderdag, oktober 27, 2011

Beginners
Filmtheater Fraterhuis, met mams 27102011
Met Ewan McGregor die de zoon speelt van Christopher Plummer, die op z'n sterfbed ligt. Terwijl hij de mogelijke liefde van z'n leven tegen het lijf loopt, kijkt zoonlief terug op over z'n jeugd, zijn ouders, hun scheiding en z'n relatie met z'n vader. Wat een heerlijke film. Mams moest een traantje wegpinken, ik was wat minder emotioneel aan de buitenkant, maar vond het net zo ontroerend. Ik had alleen wat op te merken op de twee momenten dat het point of view opeens niet van Ewan was maar van z'n meisje, dat stoorde mij. Maar mooi verhaal, met goede dosering van verleden en heden. De parallellen en verschillen in alle relaties waren een genot om te ontdekken. Christopher Plummer was een genoegen om naar te kijken en behalve Ewan vond ik ook Mélanie Laurent en Goran Visnjic (hey hi!) erg goed gecast in hun bijrollen.
Als je houdt van een lekker portie melancholie absoluut een aandader.

(Of zoals Sally Sparrow in Doctor Who antwoordde op de vraag "What's good about sad": Sad is happy for deep people;)

Labels: