Amazing Grace
Filmtheater Fraterhuis met mams, 22112008
Waargebeurd verhaal van de Britse parlementariër William Wilberforce en zijn strijd tegen de slavernij in de 18e en 19e eeuw. Hij wordt geïnspireerd door het lied uit de titel, waar ik een ongelooflijke hekel aan heb -dankzij de traditie in padvinderskamp om dat telkens elke kampvuuravond te zingen. Maar omdat de hoofdrol werd gespeeld door Ioan Gruffud heb ik me over mijn twijfel heengezet. Gelukkig werd Amazing Grace niet te vaak gezongen en klonk het bovendien niet zo drakerig als de eigentijdse versie. Ook het religieuze deel van het verhaal werd redelijk in toom gehouden. De film zit zeer degelijk in elkaar; het verhaal wordt niet alleen vanuit het oogpunt van William verteld, maar een ex-slaaf (Youssouf N'Dour) en andere betrokkenen krijgen ruim de tijd om duidelijk te maken hoe verwerpelijk de praktijken van de handelaren waren. Het is ongelooflijk dat het zoveel jaren kostte om de politiek er van te overtuigen dat handel niet heilig is. Veel van de politici worden gespeeld door acteerkanonnen (Albert Finney, Michael Gambon om er maar een paar te noemen) en de dialogen zijn om te smullen, zowel in debat als op het thuisfront. Vakwerk.